Nieraz słyszałem takie zdanie: "Jak znajdziesz doskonały kościół, to się do niego nie dołączaj, bo przestanie być doskonały".
Prawda jest taka, że ani nie ma idealnego kościoła, ani my nie jesteśmy idealni. Jednak szukamy miejsca, które będzie dla nas najlepsze i słusznie. W tych poszukiwaniach warto mieć właściwe kryteria, wg których będziemy podejmować tak bardzo ważną decyzję. Pamiętaj, że nie jest łatwo opuszczać dane miejsce, jeśli za jakiś czas okaże się, że Twój wybór był błędny. Dlatego chcę się podzielić kilkoma radami, które pomogą Ci (mam nadzieję) w dokonaniu właściwego wyboru.
Kościół mój duchowy dom - czasami na całe życie...
Nie jest celem tego artykułu namawianie Ciebie do mojego Kościoła, chociaż bardzo sobie cenię mój zbór i uważam, że jest to bardzo dobre miejsce do duchowego wzrostu i rozwoju. W historii mojego życia jest to jeden z trzech zborów, w których byłem i za każdym razem były inne powody mojego przystąpienia do danej społeczności. Widziałem też wiele innych migracji, poszukiwań i wyborów wynikających z różnych pobudek. Na bazie moich doświadczeń i Biblii doszedłem do wniosków, którymi poniżej się podzielę.
Zanim jednak przejdę do moich porad chcę zwrócić uwagę na słowa apostoła Pawła, który pisząc o kościele powiedział:
"Tymczasem Bóg umieścił członki, każdy jeden z nich w ciele, tak jak chciał"(1 Kor 12,18)
W swoich poszukiwaniach i wyborach pomyśl o tym, że Bóg chce Ciebie umieścić w Ciele Chrystusa - Kościele wg jego woli. Tak więc najważniejsze jest poznać wolę Bożą w tej kwestii.
1 – Po czym poznać prawdziwych uczniów Jezusa?
Swojego miejsca w Kościele szukamy przeważnie na początku naszej drogi za Bogiem. Nie jesteśmy wtedy jeszcze na tyle wykształtowani duchowo, aby rozpoznać błędy doktrynalne, niezgodności z Biblią, którą dopiero zaczęliśmy czytać i nie mamy za sobą dużego doświadczenia. Dlatego moje wskazówki będą dotyczyć rzeczy prostych i łatwych do rozsądzenia, które w sposób oczywisty wynikają z nauki Pisma Świętego.
Proszę Cię, abyś podczas szukania swojego miejsca nie przyjął postawy krytyka, który chodzi od kościoła do kościoła i szuka do czego się przyczepić. Bądź otwarty i trzeźwy jednocześnie.
1. Miłość wzajemna. Pan Jezus wezwał swoich uczniów do miłości wzajemnej i dodał, że po niej będą mogli być rozpoznawani, jako Jego prawdziwi uczniowie. Tak więc trafiając do danej społeczności zwróć uwagę, jak wygląda ich wzajemna miłość. Jak się ze sobą witają, jak się do siebie odnoszą, jak wyglądają relacje młodych ze starszymi - czy starsi są szanowani, jak mężczyźni traktują kobiety, czy dzieci szanują dorosłych itp. Czy po skończonym nabożeństwie, chętnie ze sobą kontynuują społeczność i widać między nimi więź, czy szybko rozchodzą się do domu. Dobrze jest poznać, czy członkowie tej wspólnoty mają ze sobą relacje poza wspólnymi nabożeństwami i jakie są te relacje. Dowiedz się, jak funkcjonuje wzajemna pomoc, w jaki sposób troszczą się o słabych i chorych. Miłość mierzymy czynami i faktami, ale też odczuwamy ją w sferze emocji. Nieraz już po jednym spotkaniu można stwierdzić brak miłości, ale żeby upewnić się o jej istnieniu potrzeba trochę czasu.
2. Jedność zboru. Jedność, jednomyślność, zgoda, pokój to jest drugi ważny znak rozpoznawczy prawdziwego kościoła. Jedność każdej wspólnoty zaczyna się od jedności braci prowadzących. O jedności między nimi świadczy zgodna współpraca przy budowaniu zboru w jednym duchu, szacunek, brak rywalizacji. Zwróć uwagę na to, czy w zborze nie ma rożnych frakcji, grupek odstających od siebie, albo rodzinnych klanów, które trzymają się w swoim gronie. Częstym zjawiskiem w kościele jest rozdźwięk między młodzieżą i starszym pokoleniem. Warto zwrócić uwagę na to, jakie są wzajemne stosunki miedzy pokoleniami. Czy młodzi widzą starszych, jako "wapniaków", którzy hamują wszelki "postęp", czy starsi widzą młodzież, jako źródło wszelkich problemów i niepokojów? Według Biblii w kościele Bóg łączy w jedno Ciało wszystkich: mężczyzn, kobiety, dzieci, młodzież, średnie pokolenie i seniorów, biednych i bogatych, wykształconych i bez wykształcenia, każdy naród i rasę.
3. Owoce. Owocem jest to, co wychodzi z nas na zewnątrz, co ludzie wokół nas "spożywają". Pan Jezus uczył nas, aby poznawać ludzi po owocach, nie tyle po tym, co oni twierdzą, ale po tym, jaki jest rzeczywisty owoc ich życia. Warto zwrócić uwagę na mowę - język, jakim ktoś się posługuje. Jezus powiedział, że z obfitości serca mówią usta. Język chrześcijanina powinien być czysty bez wulgaryzmów i ich zamienników, przyzwoity, uprzejmy; w mowie nie powinno być plotkowania, obmawiania, kłamstwa, narzekania, krytyki. Owocem jest sposób występowania, czyli ubiór, wygląd, zachowanie, postawa. Ubiór i wygląd kobiet powinien być przyzwoity, nie prowokujący. W relacjach mężczyzn z kobietami powinna być powściągliwość, brak spoufalania się, szacunek. Mężczyźni powinni być umiarkowani w ubiorze i uczesaniu. Owocem jest też sprawiedliwość i świętość. Chrześcijanie powinni żyć prawym życiem w oddzieleniu od świata. Dobrym owocem jest też zaangażowanie w służbę i gorliwość dla Pana.
2 – Stosunek do Biblii
W obecnym czasie stało się to bardzo ważne, jaki mamy stosunek do Biblii. Do kościoła wkradł się relatywizm i biblijne prawdy niezmienne przez 2000 lat są kwestionowane, reinterpretowane, a nawet odrzucane. Kościoły, pastorzy i nauczyciele uważają, że mają prawo ingerować w tekst Pisma Świętego przez poprawianie go, unieważnianie go, jako nieaktualne, dodawanie doktryn, jako "nowe objawienie".
"Jeśli Biblia naucza, to szukaj kościoła, który naucza Biblii"
Biblia, czyli Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w całości jest natchnionym Słowem Bożym. Bóg w Biblii zawarł pełne i ostateczne objawienie prawdy o sobie, o człowieku, o pochodzeniu wszystkiego, o swojej woli i planie zbawienia człowieka z grzechu. Zawartość Biblii jest kompletna i wystarczająca, i nie podlega żadnej modyfikacji - nikt nie jest uprawniony do ingerencji w treść Biblii, aby ją zmieniać ani cokolwiek do niej dodawać lub ujmować. Przesłanie Biblii jest niezmienne, ponadczasowe, ponad kulturowe, ponadnarodowe, uniwersalne dla każdego człowieka niezależne od jego pochodzenia, statusu społecznego, rasy, płci, miejsca i czasu urodzenia.
Biblia jest jedynym źródłem poznania całej woli Bożej w kwestii wiary w Boga, służenia Bogu, chrześcijańskiego życia i praktyk.
Nauczanie Słowa Bożego powinno być priorytetem w kościele. Biblia powinna cieszyć się szacunkiem i autorytetem.
3 – Stosunek do Jezusa Chrystusa
Kościół jest własnością Pana Jezusa Chrystusa i On jest jego Głową. Dlatego Jezus w swoim kościele powinien być na pierwszym miejscu. Kościół ma być Chrystocentryczny pod każdym względem: w nauczaniu i kazaniach, w pieśniach i uwielbieniu, w modlitwach, w służbie i działalności zboru.
Zwróć uwagę, kim jest Jezus Chrystus dla danego kościoła? Czy jest Bogiem Wszechmogącym, bez początku i końca, odwiecznym Słowem, które stało się ciałem? Czy jest Zbawicielem, który umarł w ciele na krzyżu, jako doskonały Boży Baranek i trzeciego dnia powstał z martwych i wstąpił do Nieba? Czy ma wszelką władzę i moc na niebie i na ziemi, czy przyjdzie po swój kościół? Jeśli Pan Jezus Chrystus nie jest uznawany za Boga, jeśli uważany jest za stworzenie, czy anioła, jeśli Jego dzieło odkupienia nie jest uważane za wystarczające - to nie jest dobre miejsce do przyłączenia się.
4 – Styl nabożeństwa
Chociaż nie mamy w Nowym Testamencie sztywnej nauki na temat, jak powinno wyglądać spotkanie kościoła, to jednak jest wiele miejsc, które o tym mówią i dają nam wskazówki.
Nabożeństwa pierwszego kościoła są opisane w Dziejach Apostolskich, gdzie czytamy: "trwali w nauce apostolskiej, w modlitwach, we wspólnocie, w łamaniu chleba...", w liście do Efezjan Paweł zachęca: "bądźcie pełni Ducha Świętego i rozmawiajcie ze sobą przez pieśni duchowe i hymny, śpiewając i grając w sercu dla Pana...", a w liście do Koryntian czytamy: "gdy się schodzicie jeden służy psalmem inny nauką, inny objawieniem, inny proroctwem..." W świetle powyższych cytatów pojawia się obraz nabożeństwa, w którym podstawą jest Słowo Boże, które jest przekazywane w formie nauczania, pieśni, proroctwa. Spotkania pierwszego kościoła odbywały się w świadomości obecności Ducha Świętego, który miał wolność do przejawiania się przez dary udzielane uczniom. Ważnym elementem nabożeństw była modlitwa(prośby, dziękczynienia, uwielbienie).
Niestety, ale w obecnym czasie niektóre zgromadzenia zamieniły się w efektowne przedstawienia, czy koncerty w świeckim stylu ze specjalnymi efektami(światła, dymy itp). Nacisk został położony na emocje i budowanie specjalnej atmosfery, która oddziałuje bardziej na zmysły niż ducha.
W swoich poszukiwaniach warto na to zwrócić uwagę, jaki jest styl prowadzenia nabożeństwa w danym kościele.
5 – Łączność i innymi zborami?
Bardzo ważne i łatwe do stwierdzenia jest powiązanie danego zboru z innymi zborami ewangelicznymi. Z Biblii dowiadujemy się, że zbory pozostawały ze sobą we wspólnocie, czyli współpracowały ze sobą, pomagały sobie, wysyłali do siebie braci z usługą duchową. Jeśli zbór jest samotnym okrętem odizolowanym od realnej wspólnoty z kościołem, to jest podatny na dryfowanie do skrajnych i błędnych nauk. Liderzy zboru nie powinni być niezależni i nie mieć przed nikim odpowiedzialności. Nie dołączaj się do zboru, który jest samotną wyspą bez łączności z Ciałem Chrystusa.
Podsumowanie
Najważniejsze w szukaniu odpowiedniego kościoła jest poznanie Bożej woli dla Ciebie! Dlatego poświęć czas na modlitwę w tej sprawie. Pytaj się o radę innych chrześcijan, którzy wg Ciebie są godni zaufania. Czytaj Biblię pod tym kątem i proś, aby Bóg do Ciebie przez nią przemawiał. Nie podejmuj decyzji pochopnie, wyznacz sobie jakiś czas na poznanie danego zboru. Życzę Ci Bożego prowadzenia w tej sprawie.
Jeśli masz jakieś pytania, to chętnie odpowiem.
Pozdrawiam, Marek Widomski